Kup Saxendę online

Pierwszą specjalnością opartą na liraglutydzie ze wskazaniem do kontroli masy ciała w kontekście otyłości lub nadwagi jest SAXENDA 6 mg/ml roztwór do wstrzykiwań podskórny (podskórny) we wstrzykiwaczu (tylko w obecności co najmniej jednego czynnika współistniejącego, takiego jak -cukrzyca lub cukrzyca typu 2, nadciśnienie, dyslipidemia lub zespół obturacyjnego bezdechu sennego).

Liraglutyd należy zawsze stosować w połączeniu z dietą niskokaloryczną i zwiększonym wysiłkiem fizycznym.

SAXENDA podaje się w stopniowo rosnących dawkach. Dzienna dawka podtrzymująca liraglutydu nie powinna przekraczać 3 mg. Jeśli po 12 tygodniach pacjenci nie stracili co najmniej 5% swojej początkowej masy ciała, Należy przerwać podawanie leku SAXENDA 3 mg/dobę.

W leczeniu cukrzycy typu 2 liraglutyd jest obecnie dostępny pod markami VICTOZA i XULTOPHY. Wpływ liraglutydu, a szerzej analogów GLP-1 (peptyd glukagonopodobny-1) na wagę (kontrola sytości i apetytu) jest dobrze znany i wymieniony w pozwoleniach na dopuszczenie do obrotu (MA) produktów VICTOZA i XULTOPHY. W ramach pozwolenia na dopuszczenie do obrotu preparatu SAXENDA przedstawiono kilka badań potwierdzających skuteczność liraglutydu w zmniejszaniu masy ciała.

SAXENDA to jednorazowy, fabrycznie napełniony wstrzykiwacz zawierający wiele dawek do wstrzykiwań podskórnych. Dawki liraglutydu 0,6 mg, 1,2 mg, 1,8 mg, 2,4 mg lub 3 mg można podawać z jednego wstrzykiwacza. Wstrzykiwacz nie jest dostarczany z igłami.

SAXENDA nie jest zalecana u niektórych osób i powinna być stosowana ostrożnie przez diabetyków przyjmujących insulinę lub sulfonylomocznik. Pacjentów należy poinformować o zagrożeniach związanych z odwodnieniem i hipoglikemią oraz o sposobach ich unikania.

Mechanizm działania Saxenda

Liraglutyd, homolog glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), znany również jako inkretynomimetyk, jest aktywnym składnikiem SAXENDA. Ten aktywny składnik został już zatwierdzony do leczenia cukrzycy typu 2 w kilku specjalnościach (w tym jeden 6 mg/ml roztwór do wstrzykiwań w fabrycznie napełnionym wstrzykiwaczu, taki jak SAXENDA).

Analogi GLP-1 zmniejszają opróżnianie żołądka i zmniejszają wydzielanie glukagonu poprzez zwiększenie wydzielania insuliny z komórek beta trzustki w sposób zależny od glukozy.

Ogólnie rzecz biorąc, dawka dobowa 3 mg preparatu SAXENDA spowodowała zmniejszenie masy ciała o 7,5% w porównaniu z 2,3% zmniejszeniem w grupie placebo. W ciągu pierwszych 40 tygodni leczenia zmniejszenie masy ciała było stałe, a następnie utrzymywało się. Redukcja masy ciała była większa u kobiet niż u mężczyzn.

Leczenie liraglutydem miało również istotny wpływ na:

Zmniejszył nasilenie obturacyjnego bezdechu sennego mierzonego na podstawie zmiany wskaźnika bezdechu-spłyconego oddechu (AHI = liczba bezdechów + liczba spłyconych oddechów/liczba godzin snu) w stosunku do wartości wyjściowych w subpopulacjach z prawidłowym poziomem glukozy we krwi, w stanie przedcukrzycowym lub cukrzyca typu 2, obniżone ciśnienie skurczowe krwi i obwód talii w porównaniu z placebo.

Pod względem bezpieczeństwa najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi ze strony przewodu pokarmowego odnotowanymi podczas leczenia SAXENDA były nudności, wymioty, biegunka i zaparcia (67,9%). Te AE miały nasilenie łagodne do umiarkowanego, przemijające i nie wymagały przerwania leczenia. Zwykle pojawiały się w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia i ustępowały po kilku dniach lub tygodniach leczenia.

Zagrożenia, niebezpieczeństwa i skutki uboczne Saxenda